ေနာက္ထပ္နွစ္ေတြ ခပ္မ်ားမ်ားဟာ
သူ႕အလိုလိုမွားေနတဲ့ နာရီဒိုင္ခြက္ေတြေပါ့။
စိုက္ၾကည့္ေနတုန္း...
စကားလံုးေတြ အဖတ္လိုက္ အဖတ္လိုက္ ကြာက်
ငိုမခ်မိေအာင္ အေၾကာေတြတြန္႕လိပ္ရ
အဖ်ားက်စ လူနာလို ေဘးဘီကို မင္သက္ မိရနဲ႕။
အဲဒါ...
ကိုယ္လံုးေပၚမွန္ခ်ပ္ၾကီးထဲမွာ
ငါ့ရဲ႕ပုထုဇဥ္ အျဖစ္ကို
မလိုတမာ ေတြ႕လိုက္ရတာပါ။
ျမစ္ရဲ႕ ကမ္းနဖူးမွာ
ၾကယ္တာရာ တခ်ိဳ႕ေကာက္ယူ စုေဆာင္းမိတာပါ။ ။
ခင္ေအာင္ေအး
၁၉၉၀
(လူနွစ္ေယာက္နဲ႕ကဗ်ာ စာအုပ္မွ)
Tuesday, June 2, 2009
စိတ္ေၾကကြဲရမႈ ရာဇဝင္အခင္းအက်င္း
Subscribe to:
Post Comments (Atom)
ကဗ်ာေလးဖတ္ရူခံစားသြားတယ္ဗ်။ ။ေမာ္ဒန္ကဗ်ာေတြသိပ္နားမလည္ေတာ့ ဘာမွမေၿပာေတာ့ဘူးဗ်ာ။
ReplyDeleteအလိုမက်မွဳေတြကေတာ့ အဆက္မျပတ္စီးဆင္းေနဦးမွာပါပဲ အစ္ကိုရာ..။
ReplyDelete