ေၾကာက္တတ္သူမ်ား မဖတ္ရ

တေစၦ၊သရဲ ဆိုတာကို ကၽြန္ေတာ့္ အေနနဲ ့ေတာ့ယံုသည္လဲ မဟုတ္ မယံု သည္လဲ မဟုတ္တဲ့ လူစားထဲ မွာပါ ပါတယ္။ဒါေပမယ့္ လဲ ကၽြန္ေတာ္ ျမင္ဖူး ၾကားဖူးတာ ေလးေတြ ကို လာလည္ သူေတြ အတြက္ အပ်င္းေျပ အေပ်ာ္ ဖတ္ လို ့ရေအာင္တင္ျပလိုက္ ပါတယ္ ကိုယ့္ဘာသာ ကိုယ္သာ စဥ္းစား ခ်င့္ခ်ိန္ ၾကပါ ခင္ဗ်ာ.....။အခု အျဖစ္ အပ်က္ေလး ကေတာ့ ကၽြန္ေတာ့္ အမ မ်ား ရန္ကုန္ တကၠသိုလ္ ပင္မမွာ ေက်ာင္းတက္ေန စဥ္က သူတို ့သူငယ္ခ်င္း တေယာက္ ၾကံဳေတြ ့ခဲ့ရတဲ့ အျဖစ္ အပ်က္ေလးေပါ့ဗ်ာ....အခ်ိန္က...၁၉၈၀ ဝန္းက်င္.........။

ေမ တေယာက္ ဆရာသင္ခဲ့ ေသာသင္ခန္းစာ မ်ားကို ဘလက္ခ္ဘုတ္ ေပၚမွ ကူးေရး ေနျခင္း ကိုအျပီးသတ္လိုက္ ျပီး ေဘးဘီကို ၾကည့္လိုက္ ခ်ိန္မွာေတာ့ စာသင္ခန္း တြင္းဝယ္ မည္သူမွ မရွိေတာ့ ရာသီဥတု ကလဲ မိုးတြင္းမို ့အံု ့ဆိုင္းေန သျဖင့္ စာသင္ခန္း တြင္းတြင္ ေမွာင္ရီသန္း ေနသည္......ေမ လဲ ေၾကာက္သလို ျဖစ္လာသျဖင့္ ပစၥည္းမ်ား ကိုလြယ္အိတ္ ထဲ အျမန္ ထိုးထည့္လိုက္ ျပီး စာသင္ခန္း တြင္းမွ အျမန္ထြက္ လာခဲ့မိသည္ စိတ္ထဲမွ လဲ သူ ့ကိုမေစာင့္ဘဲ ထြက္သြား ၾကတဲ့ သူငယ္ခ်င္း မ်ားကို စိတ္ဆိုးေန မိသည္.၊စာေရးေနွး သည့္ကိုယ့္ ကို ကိုယ္ လဲ အျပစ္တင္ရင္း ေကာ္ရစ္ဒါ မွ တဆင့္ ေလွကားထစ္မ်ား အတိုင္း ဆင္းလာခဲ့ရာ ဘြဲ ့ႏွင္းသဘင္ လမ္းမေပၚ ထြက္သည့္ စာသင္ေဆာင္ အေပါက္ဝသို ့အေရာက္ တြင္ တခ်ိန္ လံုး အံု ့ဆိုင္းေန သည့္မိုးက ရြာခ်လိုက္ ပါျပီ...။

ေမလဲ ကားဂိတ္ အထိ မိုးရြာထဲ လမ္းေလွ်ာက္ ရမည့္ အေရးကို ေတြးရင္း စိတ္ညစ္ညစ္ နဲ ့လြယ္အိတ္ ထဲ ကထီးကို စမ္းလိုက္ရာ....“ဟင္..ဒုကၡပါဘဲ အေလာတၾကီး နဲ ့ပစၥည္းေတြ သိမ္းလိုက္တာ ထီး ေမ့က်န္ ခဲ့ျပီ စိတ္ညစ္လိုက္တာေနာ္ ဒီေန ့အဆင္ကိုေျပဘူး”....စိတ္ထဲ ကလဲ ေျပာရင္း အေပၚထပ္ စာသင္ခန္း မကို ေမ တေယာက္ ျပန္တက္လာ ခဲ့ရျပန္ေတာ့သည္....။

စာသင္ခန္း မ အေရွ့သို ့ အေရာက္တြင္ လူတေယာက္ စာသင္ခန္း ထဲ တံျမက္စီးလဲွ ေနသည္ ကို ေတြ ့့လိုက္ရသ ျဖင့္ ေမ လဲ အားတက္ သြားျပီး စိတ္ထဲက “ေတာ္ပါေသးရဲ့ သန္ ့ရွင္းေရး သမား ေရာက္ေနလို ့”...ထိုလူ တံျမက္စီး လွဲ ေနေသာ ေနရာမွာ ေမ့ ခံုေဘး ျဖစ္ေန သျဖင့္ ထီး ကို ထိုသန္ ့ ့ရွင္းေရး သမား မ်ား ေတြ ့သြားျပီလား စိုးရိမ္စိတ္ျဖင့္ သြက္သြက္ ကေလး သြားလိုက္ ရာ ခံုရွိရာသို ့အေရာက္ သန္ ့ရွင္းေရး သမားက အျခား ဘက္လွည့္ သြား သျဖင့္ ထိုသူ၏ ေက်ာျပင္ကို ျမင္လိုက္ ရသည့္ တခဏ ေမ လိပ္ျပာလြင့္ ထြက္မတတ္ ျဖစ္သြားရတာကေတာ့ “အမေလး ေက်ာကုန္းၾကီးက ေဟာင္းေလာင္း ေပါက္ၾကီး အထဲမွာ လဲ အူ၊အသဲ၊ကလီစာ ဘာဆိုဘာမွမရွိပါလား”...။

ေမ..ဘာမွ မသိေတာ့ပါဘူး ထီးလည္း မယူနိုင္ေတာ့ဘူး ေသြးရူး ေသြးတန္း နဲ ့ေကာ္ရစ္ဒါ တေလွ်ာက္ အဲဒီက တဆင့္ ေလွခါး ထစ္မ်ား အတုိင္း ေျပးဆင္း လာမိခဲ့ ပါေတာ့တယ္..ေအာက္ထပ္ ကို အေရာက္မွာေတာ့ ဆရာ ျဖစ္ဟန္ တူတဲ့ လူၾကီး တေယာက္ စာသင္ခန္း တခု အတြင္းမွ ထြက္လာ တာေတြ ့လိုက္ရလို ့အားကိုးတၾကီးနဲ ့ေျပးကပ္ သြားလိုက္ ျပီး “ဆရာ...ဆရာ...အေပၚထပ္ က သမီးတို ့ ့စာသင္ခန္း ထဲမွာေလ သမီး ကို သရဲ ေျခာက္ လို ့”...လူၾကီး က ျပန္ေမး ပါတယ္ “မင္း ကို သရဲေျခာက္ တယ္လို ့ဆိုရ ေအာင္ ဘာေတြျမင္လို ့လဲ...” ေမ..လဲ..“ဆရာ အဲဒီ လူကေလ ေက်ာက ေဟာင္းေလာင္း ေပါက္ၾကီး အထဲမွာလဲ ဘာမွမရွိဘူး..”လို ့ျပန္ ေျဖလိုက္တဲ့ အခ်ိန္မွာ..လူၾကီး က “ေအာ္ ဒါဆို ဒီလို မ်ိဳးလား ”ေျပာေျပာဆိုဆို ေမ့ဘက္ ကိုသူ ့ေက်ာျပင္ ၾကီး လွည့္ျပလိုက္ တယ္ ဆိုရင္ဘဲ.........။

ေမ..တေယာက္ အသံကုန္ ေအာ္ဟစ္လိုက္ မိပါေတာ့တယ္ ဒါေပမယ့္ အသံက လည္ေခ်ာင္း ထဲတင္ ေပ်ာက္သြား ျပီး အျပင္ကို ထြက္မလာနုိင္ ေတာ့ပါဘူး....ေမ့့ ရဲ့ အသိစိတ္ ေတြ အေမွာင္ ကမာၻထဲ တိုးဝင္ သြားရင္း ေနာက္ဆံုး အမွတ္ ရလိုက္တာ ကေတာ့.....“ဒီ..ဒီလူၾကီး လည္းေက်ာမွာ ေဟာင္းေလာင္း အေပါက္ ၾကီး နဲ ့ဆိုတာ ကိုပါဘဲ ”......။