အသံၾကားရာ မိန္းကေလး မ်ား အခန္းဘက္ သို ့တအုပ္စုလံုးအေျပးအလႊား ေရာက္ရွိသြား ၾကခ်ိန္တြင္မေတာ့ သရဲ မေၾကာက္တတ္ဘူး ဟု အျမဲေၾကြးေက်ာ္ ေလ့ရွိသူ အိမ္ေလး ကို အျခား မိန္းကေလးမ်ား ၏ အလည္တြင္ စကားေမးမရပဲ ေၾကာင္ေတာင္ေတာင္ ျဖင့္ ျပဴတင္းေပါက္ ရွိရာဘက္ဆီ သို ့လက္ညိွးထိုး ျပီးပါးစပ္မွလဲ မသဲမကြဲ ေရရြတ္ေနသည္ ကို ေတြ ့လိုက္ရပါ၏.....။
“အိမ္ေလး အိမ္ေလး ဘာျဖစ္လို ့လဲ ဘာေတြ ့လို ့လဲ?”အားလံုး ဝိုင္းေမး ၾကေသာ္လည္း အိမ္ေလး ဘာမွ ျပန္မေျဖ နိုင္ေတာ့ပါ၊
မေမတစ္ေယာက္ ကေတာ့ ဘုရား စာမ်ား ေရရြတ္ရင္း ေရတခြက္ ျဖင့္ အလုပ္ရႈပ္ေနျပီး ေနာက္ေတာ့ အိမ္ေလး အား ထိုေရမန္း အားတိုက္လိုက္ရာ အိမ္ေလး လဲ အေတာ္ အလန္ ့ ေျပသြားဟန္ ျဖင့္ အနည္းငယ္ တည္တည္ ျငိမ္ျငိမ္ ျဖစ္လာသည္ သို ့ေသာ္ ဘာမွေမးလို ့ ေတာ့မရပါ သူမေျပာတာက အမတို ့က်မ ေၾကာက္တယ္ အမတို ့ အလည္မွာ အိပ္မယ္ေနာ္ ဟုေျပာျပီး ကုတင္ ေျခာက္လံုးရွိသည့္အထဲ တြင္ အလည္က်သည့္ကုတင္တြင္ ေစာင္ကို ေခါင္းမွီးျခံဳ ၍ အိပ္ေနပါ ေတာ့သည္....
ဒါနွင့္ အားလံုးလဲ မနက္မိုးလင္းမွ အျဖစ္အပ်က္ ကို ေမးေတာ့မည္ ဟု စဥ္းစားၾကျပီး ေယာကၤ်ားေလး မ်ားလဲ ကိုယ့္အခန္း ကိုယ္ျပန္လာခဲ့ၾကပါေတာ့သည္......။
ဒုတိယေန ့
ေနာက္တေန ့မနက္လင္း ခ်ိန္တြင္မေတာ့ အားလံုး ညက ေကာင္းစြာ အိပ္မေပ်ာ္ ၾကသျဖင့္ အကုန္ အိပ္ရာထ ေနာက္က် ျပီး နံနက္ ၁၀ နာရီ ခန္ ့မွ ထမင္းစား ခန္းထဲ အားလံုး ဆံုစည္း မိၾကေလသည္....၊“ကဲ သယ္ရင္း အိမ္ေလး ညကဘာေတြ ျဖစ္တာလဲ”
အိမ္ေလး နွင့္ အရင္းႏွီးဆံုး အိပ္မက္မဲ က စ၍ တိတ္ဆိတ္ ျခင္းကို လူတိုင္းသိခ်င္ေနသည့္ အေမး စကားျဖင့္ ျဖိဳခြဲ လိုက္ပါသည္...
“အင္း ညီမလဲ ဘယ္လို ေျပာရမယ္ မွန္းေတာင္ မသိေတာ့ ပါဘူး.. ညီမ ဒီ ပရေလာက ကိုယံုၾကည္မႈ မရွိတာ ဒီမွာ ရွိတဲ့လူေတြ အားလံုး အသိပဲ ဒါေပမယ့္ ညီမ ရဲ့ ယံုၾကည္မႈ ကို ေျပာင္းလဲ ရေတာ့မယ္ ထင္တယ္ ဘာလို ့လဲဆိုေတာ့ ဒါဟာ ေနာက္ေျပာင္မႈ မျဖစ္နိုင္ဘူး”...၊
“ဟား ဟား ေနာက္ေျပာင္မႈ မျဖစ္နိုင္ ဘူးလို ့ေျပာရေအာင္ ဘာေတြမ်ား ေတြ ့လို ့လဲ လုပ္ပါအံုး ဒို ့ ့ကေတာ့ ဒါေတြကို လံုးဝ မယံုၾကည္ နိုင္ဘူး”
စိုးျမနႏၵာသက္လြင္ က ထိုသို ့ဝင္ေျပာလိုက္သည့္အခါ..
“ဒါဆို ကၽြန္မ ေျပာျပမယ္ ညက ဘာေတြ ့လဲဆိုတာ... ညက ကိုလင္း တို ့ထြက္သြား ၾကေတာ့ ဘာေတြျဖစ္ေနလဲ မသိဘူး ေယာကၤ်ားေလး အုပ္စုေတြ ဆိုျပီး စကားေျပာေန ၾကတံုး ကၽြန္မက ျပဴတင္းေပါက္ ဖက္မ်က္နွာ မူရက္သား ျဖစ္ေနတယ္ေလ ဒါနဲ ့စကားေျပာရင္း အမွတ္တမဲ့ နဲ ့ ့ျပဴတင္းေပါက္ ကို ၾကည့္မိတဲ့ အခ်ိန္ မွာ ကၽြန္မ ျမင္လိုက္ ရတာက မ်က္နွာျဖဴ အမ်ိဳးသမီး တစ္ေယာက္”
ထိုစကားစု သို ့အေရာက္ အိမ္ေလး စကားဆက္မေျပာ ေသးဘဲ ေျပာဖို ့အေတာ္ေလးခက္ေန ဟန္ျဖင့္ အရွိန္ယူေနေလသည္...။
“ဟာဆက္ေျပာေလ မ်က္နွာျဖဴ အမ်ိဳးသမီး ဘာျဖစ္လဲ ထံုးသုတ္ ထားတာလား ေပါင္ဒါမႈန့္ ့ ့ျဖဴးထားတာလား”
အိပ္မက္မဲ က အျဖဴေရာင္ဟုၾကားသည္နွင့္ စိတ္ဝင္စား သြားဟန္ျဖင့္ ဝင္ေမး လိုက္၏.....၊
“ေအာ ဒီ အိပ္မက္မဲ ကလဲတမ်ိဳး မ်က္နွာျဖဴ ဆိုတာ ထံုးသုတ္ထား တာလဲ မဟုတ္ဖူး ေပါင္ဒါျဖဴးထားတာလဲ မဟုတ္ဖူး အဂၤလိပ္မ ကိုေျပာတာ ဒါေပမယ့္ သူ ့မွာက ကိုယ္လံုးမပါဘူး ေခါင္းၾကီးပဲ ေခါင္းျပတ္ၾကီး”.....၊
“ဘာ”.. အားလံုးထံမွ တစုတစည္းထဲ မယံုၾကည္ သည့္ေလသံၾကီး ထြက္ေပၚလာ ေတာ့သည္....၊
ထို ့ေနာက္တြင္မေတာ့ စကားသံမ်ား ဆူညံစြာ ျဖင့္ ေဆြးေႏြး သံမ်ား က တခန္းလံုးကိုဖံုးလႊမ္း သြားပါ၏....၊
ေမာင္မ်ိဳးက “ငါနဲ ့မေတြ ့လို ့ကံေကာင္းသြားတယ္ ဒီေခါင္းျပတ္မ နို ့မို ့လို ့ကေတာ့ ေဘာလံုးကန္ သလို ၾကံဳးျပီး ကန္ ပစ္လိုက္မွာ ဘာေအာက့္ေမ့လို ့လဲ ေရာ္နယ္မ်ိဳး ကြ” ဟုၾကိမ္းေမာင္း ေန၏...။
မေမကေတာ့ဘုရားစာမ်ား ကိုသာ တြင္တြင္ ရြတ္ရင္း ဟိုဟို ဒီဒီ သို ့ေၾကာက္လန္ ့ေနဟန္ ျဖင့္ၾကည့္ေနသည္...၊
စိုးျမနႏၵာသက္လြင္၊မြန္၊ေမမိုး၊အမရာ၊တို ့ကေတာ့ ဂရုစိုက္ဟန္ မျပဳဘဲအခ်င္းခ်င္း ကန္ေတာ္ၾကီး သို ့လမ္း ေလွ်ာက္ထြက္ရန္ ဓါတ္ပံု ရိုက္ရန္ တို ့ကိုသာ စိတ္ဝင္တစား ေဆြးေႏြး ေနၾကပါသည္.ယုန္ေလးကေတာ့ ေၾကာက္ေနဟန္ရွိျပီး ဤခရီးကိုလိုက္လာ မိသည္ကိုေနာင္တ ရေနဟန္ ရွိသည္...။
ဤသို ့ျဖင့္ လူမ်ား အသီးသီး သြားလိုရာ အုပ္စုေလးမ်ား ဖြဲ ့၍ ထြက္ခြာ သြားၾကခ်ိန္ ဝယ္ အိမ္ၾကီးတြင္ က်န္ေန ရစ္ခဲ့သူက ေမာင္မ်ိဳး....၊
ညကအိပ္ေရးမဝပဲ ျငီးစီစီ ျဖစ္ေနသျဖင့္ ေရခ်ိဳးလိုက္ လွ်င္လန္းသြားမလား အေတြးျဖင့္ ေရခ်ိဳးကန္ထဲ ဝင္စိမ္ရင္း ညက ျဖစ္ပ်က္သမွ် ကို ေမာင္မ်ိဳး စဥ္းစားေနမိသည္ ထိုက္မင္း တစ္ေယာက္ ဒီအခန္းထဲမွာ မိန္းကေလး တစ္ေယာက္ စကားေျပာျပီးငိုသံ ၾကားတယ္ဆို တာနားၾကားလြဲတာ ျဖစ္မည္ ဘယ့္နွယ္ ဘယ္သူမွ မရွိတဲ့ ဟာကို
ဒီကေကာင္ ကလဲ အိုင္လြယ္ပန္ တို ့ အမရာတို ့လိုမ်ိဳး စံုတြဲေလး ဒီလို ခရီးမ်ိဳး သြားခ်င္တာအခုေနသာ ဒီအခန္း ထဲမွာ ေႏြမုန္တိုင္း နဲ ့မဟုတ္ပဲ ခ်စ္သူေလး နဲ ့ဆုိ ဘယ္ေလာက္ေကာင္းလိုက္ မလဲ နိုင္ငံျခား ရုပ္ရွင္ကား ေတြထဲကလို ေရခ်ိဳးဇလံုေလးထဲမွာနွစ္ေယာက္ စိမ္ျပီး ဟီး ဟီး...
ဟုေရာက္တတ္ ရာရာကို မ်က္လံုးေလး စံုမွိတ္ရင္း ေတြးေနခုိက္ ေရမ်ား လႈပ္ခတ္သြား သလို စိတ္ထဲခံစား လိုက္မိသျဖင့္ မ်က္လံုးဖြင့္ၾကည့္လိုက္ရာ သူေျခေထာက္ ဖက္ျခမ္းတြင္ သူ ့ဖက္သို ့ ့မ်က္နွာမူျပီး သူ ့လိုပဲ ေရခ်ိဳးဇလံုထဲတြင္ ထိုင္ေနသူမိန္းကေလး တစ္ဦး...
ေမာင္မ်ိဳး တစ္ေယာက္ ေလျဖတ္သြား သကဲ့သို ့တကိုယ္လံုး အားမ်ား မရွိေတာ့ မလႈပ္နိုင္ မရွားနိုင္ျဖစ္သြားသည္ စိတ္ထဲကေတာ့ ေရခ်ိဳးဇလံု ထဲမွ ထြက္ေျပး ျပီး အိမ္ေပါက္ ဝထိေရာက္ေနေသာ္လည္း ခႏၶာကိုယ္ၾကီးကေတာ့ ဘယ္မွမေရြ ့နိုင္ပါ..။
မိန္းကေလး ကေတာ့ သူ ့ကိုလဲ မၾကည့္ ျမင္သည့္ပံုလည္းမေပၚ ပဲ တစ္ေယာက္ထဲ စကားေျပာ ေနပါသည္ .....
“ရက္စက္လိုက္တာ ေမာင္ရယ္ ဒီကေတာ့ ခ်စ္လြန္းလို ့သူ ့ေခၚရာ ေနာက္ကို လို္က္လာမိတယ္ အခုေတာ့..ေနာ့္ ..ကို တစ္ေယာက္ ထဲ ဒီ ေဟာ္တယ္ ၾကီးမွာ ထားပစ္ခဲ့တယ္..ေနာ္..ဘယ္လိုအိမ္ျပန္ရမွာလဲ မိဘေတြ ျမိဳ ့ကလူေတြ ကိုဘယ္လို မ်က္နွာနဲ ့ ့မ်က္နွာခ်င္း ဆိုင္ဝံ့ မွာလဲ ဒီေတာ့ ေလာကၾကီး ကိုေရာ အားလံုးကိုပါ အရႈံးေပး စြန္ ့ခြာ သြားပါေတာ့မယ္ ဟင့္ ဟင့္ ဟင့္”....။
ေကာင္မေလး က ေျပာလဲေျပာ ငိုလဲငို ရင္း သူမလက္ထဲ အသင့္ကိုင္ေဆာင္ ထားေသာ ဘလိတ္ဓား ျဖင့္ သူမ၏ လက္ေကာက္ဝတ္ ေသြးေၾကာေနရာကို စ၍ လွီးပါေတာ့သည္..၊
ထိုခဏတြင္ ေမာင္မ်ိဳး ေကာင္မေလးအား အျပင္းအထန္ လွမ္း၍ တားဆီးပါေသးသည္....
“ေဟ့ ေဟ့ မလုပ္နဲ ့ေလ ဒီလို မလုပ္ေကာင္းဘူး”
သို ့ေသာ္ေကာင္မေလး ၾကားပံုမေပၚပါ ေကာင္မေလး ၏ ျပတ္ထြက္သြားေသာ လက္ေကာက္ဝတ္ေသြးေၾကာ ေနရာမွ ေသြးမ်ား ကသာ ေမာင္မ်ိဳးရွိရာ ဘက္ဆီသို ့ ေျမြတစ္ေကာင္ အလား စီးဆင္းလာ ပါေတာ့သည္..။
ထိုအခ်ိန္တြင္ ေမာင္မ်ိဳး ဖ်တ္ကနဲ အသိဝင္လာမိသည္က ညက ထိုက္မင္း ၾကားလိုက္သည္ ဆိုေသာ မိန္းကေလးသံ ဆိုသည္မွာ ဒီမိန္းကေလး အသံ ျဖစ္မည္ ဆိုတာရယ္ ဒါဟာ လူ မျဖစ္နိုင္ေတာ့ သူေျခာက္လွန္ ့ခံေနရျပီ ဆိုတာရယ္ ကိုပါ...
ေမာင္မ်ိဳး ရွိသမွ် အားကိုသံုး၍ ေရခ်ိဳးကန္ ထဲမွ ထလိုက္သည့္အခ်ိန္ ဒီတခါ ေတာ့ ေအာင္ျမင္စြာ လႈပ္ရွားနိုင္လိုက္ ပါသည္ ဒါနွင့္ ေဘာင္ေပၚ တင္ထားသည့္ သဘက္ ကို ကမန္းကတန္း ဆြဲ၍ ထြက္ေျပးလိုက္ သည္မွာ ေအာက္ထပ္ ဆင္ဝင္ ေအာက္ေရာက္သည္ အထိ ပင္..
ေအာက္သို ့ေရာက္မွ မ်က္နွာသုတ္ ပဝါကို သူ၏ ခါးတြင္ အလွ်င္အျမန္ ပတ္လိုုက္ရပါသည္သူျပန္မတက္ရဲေတာ့ ပါ သို ့နွင့္ အိမ္ၾကီးေဘးတြင္ရွိေသာ ျခံေစာင့္ လင္မယား ၏ အိမ္ေလး သို ့သြား၍ ေယာကၤ်ားျဖစ္သူ၏ အဝတ္အစား ကို ေခတၱခဏ ယူ၍ ဝတ္ဆင္ထား လိုက္ရပါ ေတာ့သည္....။
အိမ္ေစာင့္ လင္မယား ေျပာျပ၍ သိလိုက္ရသည္က လြန္ခဲ့ေသာ ၁၀ နွစ္ခန္ ့က စံုတြဲ တစ္တြဲ ယၡဳ ေမာင္မ်ိဳးတို ့အခန္းတြင္ လာေရာက္တည္းခိုခဲ့ေၾကာင္း ေနာက္၂ရက္ခန္ ့အၾကာတြင္ မည္သည့္ျပႆနာ တက္သည္မသိ ေကာင္ေလး က ေကာင္မေလး ကိုထားျပီး တစ္ေယာက္ထဲ ထြက္သြားေၾကာင္း...
ေကာင္မေလး က ေကာင္ေလး ျပန္လာမည္ အထင္နွင့္ တပါတ္ ခန္ ့့ေစာင့္ေသာ္လည္း ေကာင္ေလးျပန္မလာ သည့္အဆံုးတြင္ ေရခ်ိဳးကန္ထဲ မိမိ ေသြးေၾကာကို မိမိ ဓားျဖင့္လွီးျပီး သတ္ေသသြားေၾကာင္း ေကာင္မေလး ေသဆံုးျပီး ေနာက္တြင္ လာေရာက္ တည္းခိုသူမ်ား ေမာင္မ်ိဳး အခု ၾကံဳရသလို ၾကံဳေတြ ့ၾကရေၾကာင္း ရွင္းျပပါေတာ့သည္....။
ထိုအခ်ိန္တြင္ အျပင္ သြားေရာက္လည္ပတ္ေနေသာအုပ္စုမ်ား ျပန္ေရာက္ လာျပီး အေၾကာင္းစံု သိသြား ၾကသည့္ အခိုက္ မိန္းကေလး မ်ားက ျပန္ေတာ့မည္ ဆက္လက္မေနလို ေတာ့ဟုေျပာၾက၏ ေယာကၤ်ားေလး မ်ားလည္း ဟန္ကိုယ့္ဖို ့သာ ေနေန ရသည္ အားလံုးကေတာ့ စိတ္ထဲတြင္ တုန္လႈပ္ေန ၾက၏ တျဖည္းျဖည္း အရိပ္အေယာင္ ျပေနရာမွ အခုလို လူတစ္ေကာင္လံုး နီးနီး ကပ္ကပ္ၾကီး ျပျပီးေခ်ာက္လွန္ ့ျပီဆိုေတာ့ ေနာက္ဆို ဒီ့ထက္ၾကမ္းလာနုိင္သည္ မဟုတ္လား...။
ဒါနွင့္ အားလံုးဆံုးျဖတ္ လိုက္သည္ ကေတာ့ မနက္ျဖန္ တည အိပ္ျပီး ျပန္ၾကေတာ့မည္ဟု....။
ညကတိတ္ဆိတ္ ျခင္းကၾကီးစိုးေနသည္ ရံဖန္ရံခါ ပိုးေကာင္ငယ္ေလး မ်ား၏ ေအာ္သံ ကိုသာၾကားေနရသည္..မိန္းကေလး မ်ား အခန္းထဲမေတာ့ ကုတင္ေျခာက္လံုးကိုဆက္၍ အားလံုးပူးကပ္ အိပ္ေနၾကသည္ သို ့ေသာ္လည္း အိပ္၍ကား မေပ်ာ္ၾကပါ....။
ထိုစဥ္ ခဏ အားလံုးျမင္ေတြ ့လိုက္ရတာကေတာ့ ေသာ့ခတ္ပိတ္ထား ေသာ သူတို ့၏ အခန္းတံခါးသည္ ေျဖးညင္း စြာ ပြင့္သြားျပီး လူကေလး ေသးေသးေလး တစ္ေယာက္ဝင္လာသည္ ကိုအားလံုးပဲ ေတြ ့လိုက္ရပါသည္ မေၾကာက္ပါ အားလံုးတျပိဳင္ထဲ ေတြ ့ရွိလိုက္ရသည့္အျပင္ လူေသးေသးေလးဆို ေတာ့ မေၾကာက္ သည့္ အျပင္ အားလံုး က.....
“ရွင္ဘယ္သူလဲ ဘာလို ့ဒီအခန္းထဲ ကို ဘယ္လို လုပ္ေသာ့ဖြင့္ ဝင္လာတာလဲ”ဟုဝိုင္းရန္ေတြ ့ ့ၾကသည့္တခဏ
ဟီး ဟီး ဟီး ...... သူမတို ့ၾကည့္ေနစဥ္မွာ ပင္ လူေသးေသးေလးသည္ ၾကီးထြားလာျပီး သူတို ့ ့ေျခာက္ေယာက္ ကုတင္ အထက္ မ်က္နွာက်တ္ နွင့္ အျပည့္ ျဖစ္သြားျပီး သူတို ့ကို အေပၚမွ မိုးျပီး သြားၾကီး ျဖီးျပ ေနသျဖင့္ အားလံုး တျပိဳင္နက္ထဲ ေအာ္ဟစ္၍ အခန္းအျပင္သို ့ေျပးထြက္ ၾကရပါေတာ့သည္......။
ထိုအခ်ိန္ နွင့္တျပိဳင္နက္ ထဲမွာ ပင္............
အမရာနွင့္ အိုင္လြယ္ပန္ တို ့စကားတေျပာေျပာ ျဖင့္ ဘဝေရွ ့ေရးကိုတိုင္ပင္ေဆြးေႏြး ေနၾကခိုက္..
ေဒါက္...ေဒါက္....ေဒါက္...ေဒါက္...
သူတို ့၏ေရခ်ိဳးခန္းထဲမွ ေဒါက္ဖိနပ္ သံ ျဖင့္လမ္းေလွ်ာက္ ေနသံကို ၾကားလိုက္ရ သျဖင့္ နွစ္ေယာက္သား တစ္ေယာက္ မ်က္နွာ တေယာက္ ၾကည့္မိၾကသည္....
ဖိနပ္သံ နွင့္ တဆက္ထဲ ဆိုသလိုပင္ ေရပန္းဖြား ျဖင့္ ေရခ်ိဳးေနသံ အဂၤလိပ္ သီခ်င္း ဆိုညည္းသံမ်ား ကိုပါၾကား လိုက္ရသျဖင့္ မေၾကာက္တတ္သူမ်ား ပီပီ ျပိဳင္တူ သြား၍ ေရခ်ိဳးခန္းတံခါး ကိုဖြင့္ၾကည့္လိုက္ရာ အဂၤလိပ္မ တစ္ေယာက္ က မ်က္နွာသစ္ေႂကြဇလံု တြင္ သူမ၏ ေခါင္းမရွိေသာ ကိုယ္လံုးၾကီး သက္သက္ျဖင့္ မွန္ၾကည့္ ေနျပီး ေယာကၤ်ားျဖစ္ဟန္တူသူက ေရခ်ိဳးေန သည္ကို ေတြ ့ရွိလိုက္ရပါသည္....။
ထို အဂၤလိပ္ အထီးနွင့္အမ တို ့ကလဲ အခန္း တံခါး ဖြင့္သံ ၾကားသည္ နွင့္ ျပိဳင္တူ လွည့္ၾကည့္ ၾကရာ အိုင္လြယ္ပန္ နွင့္ အမရာ ကိုေတြ ့သည္နွင့္ သူတို ့ရွိရာ တံခါးေပါက္ ရွိရာသို ့ ့ေလွ်ာက္လွမ္း လာၾကေပေတာ့သည္....
ေၾကာင္၍ ရပ္ၾကည့္ေနမိေသာ အမရာ ကို အိုင္လြယ္ပန္က....
“ေျပး ေျပး အခန္းအျပင္ကို”
ဟု ေျပာရင္း ေရခ်ိဳးခန္း တံခါး ကို ေဆာင့္ပိတ္ လိုက္ျပီး အမရာ ၏လက္ကို ဆြဲကာ အခန္း အျပင္သို ့တဟုန္ထိုး ေျပးထြက္လာပါ ေတာ့သည္....။
ေႏြမုန္တိုင္းနွင့္ေမာင္မ်ိဳးတို ့အခန္းတြင္းတြင္ မေတာ့ ေမာင္မ်ိဳးက ေရခ်ိဳးခန္း တံခါးေပါက္ ကိုေသာ့ခတ္လိုက္ျပီး ထို ေရခ်ိဳးခန္းနွင့္ ေဝးရာ အခန္းေထာင့္သို ့ကုတင္ကိုေရြ ့ေျပာင္းျပီး ေစာင္ကိုေခါင္းျမီး ျခံဳ၍ အိပ္ေပ်ာ္ သည္ အိပ္မေပ်ာ္သည္ ေတာ့မသိ ျငိမ္ေနသျဖင့္ ေႏြမုန္တိုင္း တေယာက္ မၾကာခင္လက္ထပ္ေတာ့မည့္ ခ်စ္သူေလး ကို ေတြးရင္းေမွးကနဲ အိပ္ေပ်ာ္သလို ျဖစ္သြားခိုက္ အိပ္မက္ထဲ တြင္ ခ်စ္သူေလးနွင့္သူ စိန္ေျပးတမ္း ကစားေနၾက၏ သူက လိုက္ ခ်စ္သူေလး ကေျပးနွင့္ ေနာက္ဆံုးတြင္ ဖမ္းမိသြားသည့္ အခိုက္
“လာခဲ့ ေကာင္မေလး ထြက္ေျပးတဲ့ အတြက္ ဒဏ္ခတ္ မယ္”
ဟုဆိုကာ ပါးျပင္ေလးကို နမ္းလိုက္ သည့္တခဏ .....
ဟင္...ေအးစက္စက္နဲ ့ ့ေရေတြကလဲစိုလို ့ ပါလားအထိတ္တလန္ ့ေတြးရင္း အိပ္မက္မွ လန္ ့ ့နိုးလာသည့္ ေႏြမုန္တိုင္း အျပင္တြင္လည္း သူ ့့ရင္ခြင္ထဲ ေအးစက္ေသာ အရာတခု ရွိေနမွန္း ခံစား သိရွိ လိုက္ရသျဖင့္ ငံု ့ၾကည့္လိုက္ရာ.....
ေရစိုေန ေသာဆံပင္မ်ားျဖင့္ ေဘာင္ကြပ္ ထားသလို ရွိေနေသာ ေသြးဆုတ္ ျဖဴေလွ်ာ္ေနေသာ မ်က္နွာတြင္ မ်က္ဆံ မရွိေသာ မ်က္ဝန္းေျဗာင္ အျဖဴေရာင္ ျဖင့္ သူ ့ကို ရင္ခြင္ထဲမွ ေမာ္ၾကည့္ေနေသာ အမ်ိဳးသမီး တေယာက္ ကို ျမင္လိုက္ ရသျဖင့္ .....
“ေအာင္မေလးဗ်”
သူ ့ေအာ္သံကို ၾကားလိုက္သည့္ ေမာင္မ်ိဳးလည္း ေစာင္ျခံဳကို ဖြင့္ၾကည့္လိုက္ရာမွ...
“ေဟ့ေကာင္ မိုက္ကန္း မင္းရင္ခြင္ထဲမွာ ဘယ္သူ ၾကီးလဲ”
“ဟင္..ဒါ..ဒါ ေန ့လည္ကငါေတြ ့တဲ့ ေကာင္မေလး ပဲ”
ေျပာေျပာဆိုဆိုျဖင့္ ေမာင္မ်ိဳး တေယာက္ ကုတင္ေပၚမွ ကုန္းရံုးထ ကာအခန္း အျပင္သို ့့တခ်ိဳးထဲ ေျပးပါေလ ေတာ့သည္....။
ေႏြမုန္တိုင္းလည္း ထိုအခါမွ ရင္ခြင္ထဲ မွ အမ်ိဳးသမီး ကို တြန္းထုတ္ လိုက္ျပီး ေမာင္မ်ိဳးေနာက္သို ့ အေျပးအလႊား ေျပးလိုက္ပါေတာ့သည္...။
“ေမာင္.. ဒီတခါလည္း ေနာ့္ ကိုထားျပီး ေျပးမလို ့လား မရဘူး ေမာင္ဘယ္သြားသြား လိုက္မွာပဲ”
ဟူသည့္ အသံၾကီးကိုေတာ့ တံခါးေပါက္သို ့ေရာက္သည့္ အခ်ိန္ တြင္ ေႏြမုန္တိုင္း တေယာက္ ၾကားျဖစ္ေအာင္ ၾကားလိုက္ပါေသးသည္....။
အျခားအခန္းတြင္း ရွိ လင္းထက္၊အိပ္မက္မဲ၊ရာဇာ၊ထိုုက္မင္း တို ့လဲမေခ်ာင္ပါ...
လသာေသာည ျဖစ္သျဖင့္ လေရာင္ သည္ ျပဴတင္းေပါက္မွ တဆင့္ အခန္းတြင္း ဝင္ေနသျဖင့္ ျပဴတင္း တံခါး ကို မပိတ္ၾကပဲ အခန္းမီးေလး ကိုပိတ္ျပီး ကိုယ္စီ ကိုယ့္ကုတင္ ထက္တြင္ ကိုယ္ အေမွာင္တြင္းမွေန၍ လေရာင္ကို ခံစားေန ၾကခိုက္ လေရာင္ ရုတ္တရက္ ေပ်ာက္သြား သျဖင့္ အားလံုး ျပဴတင္းေပါက္ သို ့ၾကည့္လိုက္မိၾကရာ...
ျပဴတင္းေပါက္ ေဘာင္ေပၚတြင္ ေဆာင့္ေၾကာင့္ထိုင္ေနေသာ အရိပ္မည္း ၾကီးတခု ထို ့ေနာက္ ထိုအရိပ္ မည္းၾကီး က အခန္းတြင္း သို ့ခုန္ဆင္း လိုက္ေလ ၏.....
“ဘုတ္”
“ဘုတ္”...“ဘုတ္္”...
“ဘုတ္္”...“ဘုတ္”...“ဘုတ္”....
အခန္းၾကမ္းျပင္ေပၚသို ့ ခုန္ခ်သံ မ်ားမွာ ဆက္တိုက္ ပင္ ျဖစ္လာ၏
အဘယ့္ေၾကာင့္ဆို ေသာ္ ပထမ ဦးဆံုး အရိပ္မည္း ၾကီး အခန္းတြင္း ခုန္ခ်၍ အခန္းတြင္းေရာက္သည္နွင့္ ေနာက္ အရိပ္မည္း တခု က ျပဴတင္းေပါက္ ေဘာင္ေပၚတက္လာ၏ ထို ့ေနာက္ အခန္းတြင္း သို ့ခုန္ဆင္းလာျပန္၏..
ေနာက္...ေနာက္...ေနာက္...
အရိပ္မည္းေပါင္းမ်ားစြာ အခန္းတြင္းခုန္ဆင္း လာျပီးသည့္ေနာက္တြင္ မေတာ့ ကုတင္မ်ား ေပၚမွ အံအားတသင့္ ျဖင့္ၾကည့္ေန ၾကသူမ်ား အားဝင္၍ နပန္း လံုးပါေတာ့ သည္ အားလံုးလည္း ေတာင္မင္း ကို ေျမာက္မင္း မကယ္နိုင္ ဆိုသလို မည့္သူကမွ မည္သူ ့ကိုမကူ ညီနိုင္ပဲ မိမိကိုဝင္၍ နပန္းလံုးေသာ အရိပ္မည္း ၾကီးမ်ား ကိုသာ ခုခံ ကာကြယ္ ေနၾကရသည္ အခန္းတြင္း တြင္မေတာ့ ေျဗာင္းဆန္ေနသည္ အားလံုးလည္း ေမာပန္း ျပီးေျခကုန္ လက္ပန္း က်လာ ကုန္ၾကျပီ ထိုအခ်ိန္ တြင္ ကံေကာင္းခ်င္ေတာ့ လင္းထက္ တစ္ေယာက္ ေခါင္းရင္း ရွိမီးခလုတ္ ကို လက္ျဖင့္ စမ္းမိ သျဖင့္ မီးခလုတ္ ကို ဖြင့္လိုက္ရာ....
“ေခ်ာက္”
မီးပြင့္သြားသည္နွင့္ တျပိဳင္နက္ အရိပ္မည္း ၾကီးမ်ား ရုတ္တရက္ ေပ်ာက္ကြယ္ သြားျပီး ေစာင္ၾကီး တကိုယ္လံုး အုပ္ေနေသာ အိပ္မက္မဲ၊ ကုတင္ေအာက္ ေရာက္ေနေသာ ရာဇာ၊ ကုတင္ေပၚရွိ ေခါင္းအံုး ကို သူအျမတ္တနိုး ယုယေလ့ ရွိေသာ ကြန္ျပဴတာ ျဖင့္ သည္းၾကီးမည္းၾကီး ရိုက္ႏွက္ေနေသာ ထိုက္မင္း တို ့ကိုသာေတြ ့ လိုက္ရပါသည္..
ထိုအခ်ိန္တြင္ အခန္းအျပင္ဘက္မွာလည္း ဆူညံဝုန္းဒိုင္းၾကဲသံ မ်ားကို ၾကားလိုက္ ရသျဖင့္ သူတို ့ ့အားလံုးလည္း အခန္းအျပင္သို ့ထြက္လိုက္ရာ ေလွကားထိပ္ နားတြင္ က်န္ အခန္း အသီးသီးမွ လူမ်ား ကို ထိတ္လန္ ့တုန္လႈပ္ ျခင္းမ်ား ကိုယ္စီျဖင့္ ေတြ ့့လိုက္ ရသျဖင့္ ေမးစရာ မလို ေတာ့ေလာက္ေအာင္ ကို သေဘာ ေပါက္လိုက္ ၾကပါျပီ ထိုလူမ်ား ကလဲ သူတို ့အုပ္စုလည္း ထိတ္လန္ ့စရာ အျဖစ္နွင့္ ေတြ ့ ့လာျပီဆိုတာ ကိုသေဘာ ေပါက္သျဖင့္ ဘာမွ မေမး ေတာ့ပါ....
ေအာက္ထပ္ထမင္းစား ခန္းေနရာ မွလည္း ခံုေရြ ့သံ လမ္းေလွ်ာက္သံမ်ား ဆူညံေနသည္ကို အားလံုး ၾကားေနၾက ရပါသည္ ....။
အားလံုး လည္းအလြန္ ထိတ္လန္ ့တုန္လႈပ္ေနၾကပါျပီ ေနာက္တည မေျပာနွင့္ တနာရီ တမိနစ္ တစကၠန္ ့ကေလး မွ ဒီအိမ္ၾကီးတြင္ မေနလို ၾကေတာ့ပါ....။
သို ့နွင့္ပင္ အခန္းတခန္း ျခင္းဆီသို ့တအုပ္စုလံုး ဝင္ဝင္ျပီး ပစၥည္းမ်ား သိမ္းၾက ျပီးေနာက္ ကားမ်ားေပၚသို ့ ့တက္ၾကျပီး အိမ္ၾကီးနွင့္ေဝးရာ ဆီသို ့ေမာင္းထြက္လာခဲ့ၾကေတာ့၏...။
အေမွာင္ထု ထဲတြင္ ေတာ့ေျခာက္ခ်ား ဖြယ္ရာ ဝိဥာဥ္တို ့ ေပ်ာ္စံလွ်က္ ရိွသည့္ အိမ္ၾကီးက ထီးထီး မားမား ၾကီးျဖင့္ ေနာက္ေရာက္လာမည့္ ဧည့္သည့္မ်ား ကို ေမွ်ာ္ေနဟန္ျဖင့္...။
သူတို ့အုပ္စု အတြက္ေတာ့ ဒီဘဝ တသက္တာ တြင္ဘယ္ေတာ့မွ ေမ့ေပ်ာက္နုိင္ေတာ့ မည္မဟုတ္ေသာ အေတြ ့ ့အၾကံဳမ်ားကိုယ္စီနွင့္......။
ျပီးုပါျပီ
ps: ဤဇာတ္လမ္းတြင္ နာမည္ မ်ား ထည့္သံုး သည္ကို မညဴစူပဲ နားလည္ ခြင့္လႊတ္ ေပးၾကေသာ ဘေလာ့ဂ္ဂါ ညီအကို ေမာင္နွမ အေပါင္းအား လည္းေကာင္း စိတ္ရွည္ရွည္ ျဖင့္ ေစာင့္ဆိုင္း ဖတ္ရႈ ေသာ စာဖတ္သူမ်ားအား လည္းေကာင္း အထူးေက်းဇူး တင္ရွိပါေၾကာင္း.....။
