အေတာ္ ၾကာေပလို ့

ကၽြန္ေတာ့ သူငယ္ခ်င္း ေနာက္တေယာက္ အေၾကာင္းေျပာျပ အံုးမယ္..........။

သူလဲ လူပ်ိဳႀကီး ပဲဗ် သူ ့မွာ အမွီအခို ရွာခ်င္သူ အမ်ိဳးသမီး ေလးေတြ မွီခိုအားထား ေလာက္ခ်င္ စရာ ေက်ာေထာက္ ေနာက္ခံ ရွိပါရက္နဲ ့ဘဝ ေပး ကုသိုလ္ကံ ေၾကာင့္ အမ်ိဳးသမီး ေလးေတြ ညအိပ္ တဲ့အခါ အိပ္မေပ်ာ္ ေသာ ညေတြ အသၤေခ် ဆိုၿပီး သီခ်င္း သီဆို သြားနိုင္ ေလာက္တဲ့ ရုပ္ရည္ ေၾကာင့္ ဘယ္ မိန္းကေလးကမွ ဖဲေမြ ့ရာ ထက္မွာ တူယွဥ္တြဲ ၿပီးခ်စ္ျခင္း မၿပိဳင္လို ၾကဘူး........။

ဒီေတာ့လဲ သူ ့ခမ်ာ ငါ့ဝမ္း ပူဆာ မေနသာ ဆိုသလိုဘဲ လက္လီ လက္ကား ေရာင္းဝယ္ ေဖာက္ကား ရာေနရာ မ်ားမွာ ပဲ သူ ့ဆႏၵ ေတြကို ျဖည့္ဆည္း ရင္း သူ ့ဘဝ ကိုေရစုန္ ေမ်ာလိုက္ပါတယ္.......။

တေန ့မွာေပါ့ဗ်ာ........ကၽြန္ေတာ္ တို ့ သူငယ္ခ်င္း တသိုက္ လၻက္ရည္ဆိုင္ မွာ ထိုင္ေနတုန္း ဆိုင္ေရ့ွ က ဘက္စ္ကား ဂိတ္မွာ ဘက္စ္ကား ေပၚက ဆင္းလာတဲ့ သူ ့ကို ေတြ ့လိုက္ရပါတယ္....သူကလဲ ကၽြန္ေတာ္တို ့ ကိုေတြ ့လို ့သက္ျပင္းပူ ႀကီးကို မႈတ္ထုတ္ရင္း လြတ္တဲ့ ထိုင္ခံု မွာ ဝင္ထိုင္ လိုက္ပါတယ္........။

ဒါနဲ ့ ကၽြန္ေတာ္တို ့လည္း သူစီးလာတဲ့ ဘက္စ္ကား နံပါတ္နဲ ့ လာရာ လမ္းေၾကာင္းအရ သူသြားေနၾက လက္လီ အိမ္က ျပန္လာတယ္ ထင္လို ့ ေမးၾကည့္ လိုက္ပါတယ္.......ေဟ့.......ေယာက္ဖ (မႀကီး)တို ့ အိမ္က ျပန္လာတာ လား......?အဲဒီမွာ သူ ့အေျဖ စကားေၾကာင့္ ကၽြန္ေတာ္ တို ့ တအုပ္စုလံုး ဘာေျပာ ရမွန္း မသိေအာင္ ျဖစ္သြား ၾကရ ေတာ့တယ္.......။

သူေျဖလိုက္တာက ေအးကြာ ငါလဲ အလုပ္ ေတြရႈပ္ ေနလို ့ မေရာက္တာ အေတာ္ၾကာ တာ ၂ ရက္ေလာက္ေတာင္ ရွိၿပီ .......တဲ့ေလ.........။