တစ္ေန႕မွာေတာ့
လ , ဟာ
ကမာၻကို ငုံ႕တဲ့လို႕ၾကည့္ကာ
“ရာစုနွစ္ေတြ ထူပြလာတာက လြဲျပီး အလကားပဲ”
တစ္ခြန္းထဲေရရြတ္ကာ
ခပ္မဆိပ္ေနလိုက္ေတာ့တယ္။
(သူဟာ လူေတြကို ျမင္ေတြ႕သြားခဲ့တယ္)
ငါကေတာ့
ပါးစပ္ဝမွာ လက္နွစ္ဘက္ကာျပီး
“ေဟး...........” ကနဲ
အာေခါင္ျခစ္ေအာ္လိုက္ရဲ့
စၾကာဝဠာရဲ့ တံတိုင္းနံရံ တစ္ခုခု ဆီမွာ ပဲ့တင္ထပ္သြားနိုးနဲ႕ေပါ့။ ။
ခင္ေအာင္ေအး
Tuesday, July 14, 2009
ေအာ္သံ
Subscribe to:
Post Comments (Atom)
ကဗ်ာေလး ဖတ္ရူသြားပါတယ္ဗ်ား။
ReplyDeleteပဲ႔တင္ထပ္ခဲ႕ပါတယ္
ReplyDeleteခပ္မဆိပ္ေနလိုက္ေတာ့တယ္။
ReplyDeleteအဲဒီစကားစုေလး ၿကိကတယ။္
ကဗ်ာ ဖတ္သြားပါတယ္အစ္ကို။
ReplyDeleteကဗ်ာလာဖတ္သြားတယ္ လင္းထက္ေရ။
ReplyDelete