ေစာင့္ေမွ်ာ္မိတဲ့အလင္း

သူခပ္သြက္သြက္ေလး ေျခကို လွမ္းလိုက္တယ္ လက္ထဲကိုင္လာတဲ့ ဟန္းဖုန္းကို ၾကည့္လိုက္ေတာ့ ဘာ Miss Call မွ မေတြ႕ရ သျဖင့္ သူျပံဳးလိုက္မိသည္။ ဒါဆို စႏၵီ တစ္ေယာက္ အလုပ္မသြားဘူးေပါ့...

စႏၵီ အလုပ္သြားရမယ္ ဆိုတိုင္း သူ႕ဖုန္းကို ဆက္ေနၾက သူအလုပ္ထဲမွာ ဖုန္းမကိုင္နိုင္မွန္း သိသိနွင့္ ဆက္ေနၾက ဒါဆို သူသိျပီ စႏၵီ အဲလိုေန႕မ်ိဳးဆို သူ႕ဆီ မလာနိုင္ေတာ့ဘူး ဆိုတာကို.....

သူ႕ေျခလွမ္းတို႕ အိမ္ကို အျမန္ေရာက္ခ်င္ ေဇာျဖင့္ ပိုလို သြက္လာသည္၊
အိမ္နားေရာက္ေတာ့ ထံုးစံ အတိုင္း သူ႕အခန္းရွိရာ ကို လွမ္းလို႕ ေမာ့ၾကည့္မိသည္၊ ဒါေပမယ့္လည္း ထံုးစံ အတိုင္းပါပဲ သူ႕အခန္း ျပဴတင္းေပါက္ မ်ား ဆီမွ မီးအလင္းေရာင္ ကို မေတြ႕ရ ဒါလဲ အထူးအဆန္း တစ္ခုေတာ့ မဟုတ္ စႏီၵ က သူ အလုပ္ျပန္လာခ်ိန္ ကို မွန္းျပီး မီးမ်ား ပိတ္ထားတတ္ သည္ေလ..။

ဒါနွင့္ ေလွခါးထစ္မ်ား ကို ခုန္ပ်ံ ေက်ာ္လႊား ျပီး အခန္း တံခါး ဝ ဆီသို႕ အေရာက္မွာေတာ့ ေမွ်ာ္လင့္ခ်က္ တို႕ေၾကာင့္ ခုန္ေနေသာ နွလံုးခုန္သံ နွင့္ ထပ္တူ တုန္ရင္ ေနေသာ လက္ထဲ မွ ေသာ့ျဖင့္ တံခါး ကိုဖြင့္လိုက္ျပီး အခန္းထဲ လွမ္းဝင္လိုက္သည္....။

အခန္းထဲတြင္ေတာ့ မည္းေမွာင္ တိတ္ဆိတ္ ျခင္း က သာ လႊမ္းမိုးထားေလရဲ့.........။

သူမသိခ်င္ ေယာင္ေဆာင္ျပီး တံခါးေပါက္ ကို ျဖတ္သန္း ဝင္ေရာက္ လိုက္ခ်ိန္ မွာေတာ့........

"ဟင္" သူထင္ သလို မီးလဲ လင္း မလာပါလား

ဟုတ္ပါတယ္ေလ သူ တစ္ခု သတိေမ့ သြားတယ္

စႏၵီ သာ ရွိေနတယ္ ဆိုရင္ သူ႕အတြက္ ညစာ ခ်က္ထား တဲ့ ဟင္းနံ႕ ေၾကာင့္ ရယ္ သူလာခါနီးမို႕လို႕သာ ကမန္းကတန္း မီးေတြ လိုက္ပိတ္ လိုက္ေပမယ့္ အျမန္ မပိတ္နိုင္တဲ့ ကြန္ျပဴတာ ေၾကာင့္ ရယ္ေၾကာင့္ စႏၵီ သူ႕အခန္းထဲ ေရာက္ေနတာ ကို သူအျမဲတမ္း သိေနၾက....။

သူသိတယ္ ဆိုတာကိုလည္း စႏၵီ ကလဲ သိတယ္ သဲလြန္စေတြ ဘယ္လိုမွ ေဖ်ာက္လို႕မရမွန္းလဲ စႏၵီ သိတယ္ ဒါေပမယ့္ ခ်စ္သူ ကို အျမဲတမ္း စိတ္လႈပ္ရွား မႈ ေလးေတြ ေပးခ်င္တယ္ ဆိုတဲ့ အေၾကာင္းျပခ်က္နဲ႕ ဒီလို အျမဲတမ္း တူတူေရ ဝါး ဆိုတဲ့ ကေလး ဆန္ဆန္ တူပုန္းတန္း ကစားတာ ကို ခံုခံုမင္မင္ စြဲစြဲလမ္းလမ္းနဲ႕ လုပ္ေနၾက........။

သူအခန္းထဲ ေရာက္ျပီ ဆိုတာနဲ႕ မီးခလုတ္ ေဘးမွာ ပုန္းေနတတ္တဲ့ စႏၵီ က မီးကို ရုတ္တရက္ ဖြင့္ျပီး ေဟး လို႕ လွန္႕မယ္ ျပီးရင္ သူ႕ရင္ခြင္ထဲ ဝင္လာျပီး စႏၵီ႕ ကို ရုတ္တရက္ ဒီလို ေတြ႕လိုက္ရလို႕ ဝမ္းမသာဘူးလား လို႕ေမးမယ္ ဒါဟာ သူ႕ရဲ႕ ခ်စ္သူေလး လုပ္ေနၾက အလုပ္ေတြေပါ့ ..။

အဲဒါေပမယ့္ ခၽြင္းခ်က္ေတာ့ ရွိတယ္ သူတို႕နွစ္ဦး ခ်စ္သူျဖစ္တဲ့ ေန႕တို႕ ခ်စ္သူမ်ားေန႕တို႕ နွစ္ေယာက္သားရဲ့ ေမြးေန႕ တို႕ လို ေန႕မ်ိဳးေတြ မွာေတာ့ တစ္ခန္းလံုး ဖေယာင္းတိုင္ မီးမ်ားနဲ႕ လင္းက်င္း ေနလို႕ေပါ့ေလ အဲလို ေန႕မ်ိဳးဆိုရင္ေတာ့ သူအလုပ္က ျပန္လာရာ လမ္းကေန သူ႕အခန္းေလး မီးလင္းထိန္ေနတာကို ေတြ႕ရတတ္တယ္...။

"ဟင္းးးး"

သူသက္ျပင္း ကို ေလးကန္စြာ တစ္ခ်က္ ခ်လိုက္ ရင္း ေရခဲေသတၱာထဲက ဘီယာတစ္လံုး ကို ဆြဲယူ ျပီး ဆိုဖာေပၚ ပစ္ထိုင္ လိုက္မိတယ္.......

ဒီ့ေနာက္ မွာေတာ့ ေရႊေရာင္ ေရခဲျမစ္ တစ္စင္းကို အလြမ္းမီး ေတြ ေတာက္ေလာင္ ေနတဲ့ သူ႕ရဲ့ ရင္ခြင္ထဲ ကို စီးဆင္းခြင့္ေပးလိုက္တယ္ အလြမ္းမီးေတာက္ ေတ ြျငိမ္းပါေစ ေတာ့ ရယ္လို႕ေလ..

ဒါေပမယ့္ စီးဝင္သြားတဲ့ ေရႊေရာင္ေရခဲျမစ္ တစ္စင္းလံုး သူ႕ရင္ခြင္ထဲ က အပူမီးေတြေၾကာင့္ အကုန္အေငြ႕ပ်ံ ကုန္လားေတာ့ မသိဘူး သူ႕မ်က္ဝန္းအိမ္ ကို ေငြ႕ရည္ဖြဲ႕ေနတဲ့ တိမ္စိုင္ တိမ္ခဲေတြ ျဖတ္သန္း သြားသလို ခံစားလိုက္ရျပီး သူ႕မ်က္ဝန္း ေတြ ေဝဝါး သြားတယ္....။

သူမ်က္ေတာင္ ကို ပုတ္ခပ္ ပုတ္ခပ္ လုပ္လိုက္ ျပီး ေငြ႕ရည္ဖြဲ႕ ေနတဲ့ တိမ္စိုင္ ေတြ မိုးလို မရြာ သြန္းနိုင္မွီ အခ်ိန္မွီ တားဆီးလိုက္မိတယ္....။

ျပီးေတာ့ စကၠဴဘူးေလး ထဲမွာ ေလွာင္ပိတ္မိေနတဲ့ အျဖဴေရာင္ စီးကရက္ တစ္လိပ္ကို ထုတ္ျပီး မီးညိွ ဖြာ႐ႈိက္ လိုက္ေတာ့ မီးခိုးလံုး ေတြထဲ မွာ သူမေလး က လူးလြန္႕လႈပ္ရွား ေနေလ ရဲ့ ကိုယ့္ ကိုပဲ စကားေတြ လွမ္းေျပာ ေနသေယာင္ေယာင္...။

ဧည့္ခန္း က တစ္ဆင့္ လွမ္းျမင္ေနရတဲ့ သူ႕ရဲ႕ အိပ္ခန္းဆီ လွမ္းၾကည့္ မိျပန္ေတာ့ သူမ ေနာက္ဆံုး အိပ္သြားတဲ့ ပံုစံ အတိုင္း ရွိေနတဲ့ သူ႕ရဲ့ အိပ္ရာ ကို ျမင္ေနရတယ္ သူမ အဲဒီ မွာ အိပ္သြားတဲ့ ေနာက္ဆံုးညက ေျပာသြားတဲ့ စကားေတြ ကို အျမဲတမ္း သူ႕ရဲ့နားထဲ ၾကားေယာင္ေနဆဲပဲ...

"ကံမကုန္လို႕ အေျခအေနေပး ရင္ ျပန္ဆံုၾကတာေပါ့" တဲ့ေလ...

ကံကုန္ခဲ့လို႕ ျပန္မဆံု ျဖစ္ခဲ့ရင္ သူမ ေနာက္ဆံုး အိပ္စက္ သြားရာ ေနရာေလး ကို အျမဲ အမွတ္တရ ၾကည့္နိုင္ေအာင္ သူ အဲဒီ အိပ္ရာေပၚ မအိပ္ျဖစ္တာ ၾကာပါပေကာေလ ေသေသခ်ာခ်ာ ေရတြက္ၾကည့္မယ္ ဆိုရင္ ရက္ေပါင္း ငါးဆယ္ ရွိခဲ့ျပီေပါ့....

ဒါေပမယ့္ ရက္ေပါင္း ငါးဆယ္ အတြင္း သူကေတာ့ အလုပ္က ျပန္တိုင္း ဖုန္းေလး ကိုထုတ္ၾကည့္မိျမဲပါ Miss Call မေတြ႕တိုင္း စႏၵီ အလုပ္မသြားလို႕ သူ႕အိမ္မွာေစာင့္ေနတယ္ လို႕ သူထင္ေနမိတုန္း ပါ ပဲ...။

ဘယ္လိုပဲ ျဖစ္ျဖစ္ေလ..

သူကေတာ့ ေစာင့္ေမွ်ာ္ေနဆဲပါ

တစ္ေန႕ေတာ့ အလုပ္ကအျပန္ မည္းေမွာင္ေနတဲ့ အခန္းထဲ သူမဖြင့္ပဲ မီးလင္းလာ မည့္ အခ်ိန္ကိုေပါ့.....။