*** ဒို႕နွစ္ေယာက္... ခုထက္ပို ...ေစာ.....ေတြ႕ၾကရင္ ..ေပ်ာ္ၾကရမွာ မင္္းေရာ ငါေရာ ...ပိုင္သူ.. ကိုယ္စီ ရွိၿပီးသား.. ဘဝမွာ.. ေစာင့္ထိန္း ရမယ့္ .စည္းကမ္း ေတြကို ဒို႕နွစ္ေယာက္...ေက်ာ္သင့္သလားးး.. ဒို႕နွစ္ေယာက္......ေက်ာ္ရဲ သလားးးးးးးးးးးးး...***
ေဆာင္းေဘာက္စ္ မွ တစ္ဆင့္ ေပၚထြက္လာတဲ့ ခိုင္ထူးရဲ့ ဆိုင္သူ ကိုယ္စီ သီခ်င္းက မိုးဦးက် အျငိဳးၾကီးစြာ ရြာခ်လိုက္တဲ့ မိုးေရေတြ စုစည္းၿပီး ေတာင္က်ေခ်ာင္းေရ အျဖစ္ စီးဆင္းလာ သလို သူ႕ရဲ့ နားစည္ မွ တဆင့္ သူ႕နွလံုး သားထဲ အထိ အရွိန္အဟုန္ ျပင္းထန္စြာ စီးဆင္း ရို္က္ခတ္သြားပါတယ္...
သူ႕ေရွ႕မွာ ထိုင္ေနတဲ့ သူငယ္ခ်င္း ျဖစ္သူ ခင္ေဇာ္ ကို ၾကည့္လိုက္ေတာ့ မြန္ထရီ တစ္ရိႈက္ လဘၻက္ရည္ တစ္က်ိဳက္ နဲ႕ သီခ်င္း ကို ခံစားခ်က္မဲ့စြာ စည္းခ်က္လိုက္ေနတာကို ေတြ႕လိုက္ရတယ္...
ေအးေပါ့ေလ သူကေတာ့ စည္းခ်က္လိုက္နိုင္မွာေပါ့ သူ႕ မွာ သီခ်င္းနဲ႕ လိုက္ဖက္မယ့္ ခံစားခ်က္ ဆိုတာမွ မရွိတာကိုး ကိုယ့္မွာသာ မေထြးနုိင္ မအန္ နိုင္တဲ့ ခံစားခ်က္ေတြကို ခါးသီးစြာ ႀကိတ္မွိတ္ မ်ိဳခ်လို႕............
တုိက္ဆိုင္ခ်က္ ကလဲ ကမ္းကုန္ ေရာ ဒီေန႕မွ ရလာတဲ့ ခံစားခ်က္ ကို သူငယ္ခ်င္း ျဖစ္သူကို ရင္ဖြင့္မယ္ဟဲ့ ရယ္လို႕ လဘၻက္ရည္ဆိုင္ ေခၚလာမိခါမွ ဒီ သီခ်င္း နဲ႕လာတိုး ေနတယ္.....
“ေဟ့ေရာင္ ခင္ေဇာ္”
“ေဟ”
“မင္းဒီသီခ်င္း ကို ဘယ္လို ခံစားရလဲ” ?
“မဆိုးပါဘူး ေကာင္းသားပဲ”
ေမးတစ္ခြန္း ေျဖတစ္ခြန္း အၿပီး မွာေတာ့ စကားဝိုင္း က တိတ္ဆိတ္ျခင္း သာ ဖံုးလႊမ္းသြား ၿပီး ကၽြန္ေတာ့္ ရဲ့ စိတ္ေတြ က လြန္ခဲ့ေသာ ရွစ္နာရီ အခ်ိန္ ကို ျပန္လည္ ေရာက္ရွိသြား ပါေတာ့တယ္..။
ဒီေန႕ ေက်ာင္းလႊတ္ ခ်ိန္ သူေလး ကို သူမ ရဲ့ အမ က လာႀကိဳေနတယ္.....
ေနာက္ေတာ့ ေအးေဆး စကားေျပာရေအာင္ ဆိုလို႕ ကၽြန္ေတာ္ တို႕ နွစ္ေယာက္ အျမဲ ထိုင္ေနက် လၻက္ရည္ ဆိုင္ ကို သြားျပီး စားပြဲဝိုင္းမွာ ထိုင္မိတယ္ ဆိုရင္ပဲ............
"ေမာင္ေလးနဲ႕ အမ ညီမေလး နဲ႕ ခ်စ္သူ ေတြ ျဖစ္ေနၾကတယ္ လို႕ အမ ညီမ ကေျပာတယ္"
သူမ နဲ႕ အတူ ပါလာတဲ့ သူမ ရဲ့ အမ က စကား စလိုက္တယ္...
ေအာ္ ခ်စ္ရတဲ့ သူေလး က အမ ကိုေတာင္ ပြင့္ပြင့္လင္းလင္း ေျပာထားၿပီးၿပီ ကိုး ကၽြန္ေတာ္ ရင္ထဲမွာ ၾကည္ႏူး သြားတယ္...
ဒါေမမယ့္ ၾကည္ႏူးမႈ က ခ်က္ခ်င္း ဆိုသလို ပဲ သူမ အမ ဆီက ဆက္လက္ ထြက္ေပၚလာတဲ့ စကားေၾကာင့္ ဆပ္ျပာ ဗူေဘာင္း ေလး တစ္ခုလို ေပါက္ကြဲ ေၾကမြ သြားတယ္...။
"ေနာက္ လာမယ့္ တနဂၤေႏြ ေန႕ သူလက္ထပ္ရေတာ့မယ္"
ဒီေနာက္ေတာ့ ေမာင္ေလး တို႕ ေအးေအး ေဆးေဆး ေျပာၾကေနာ္ ဆိုၿပီး တစ္ျခား စားပြဲ တစ္လံုးမွာ သြားထိုင္ေနတဲ့ သူမရဲ့ အမ ၊ ခ်စ္သူေလး ရဲ့ တသြင္သြင္ က်ဆင္း ေနတဲ့ မ်က္ရည္ေတြ သူ႕ကို ရွင္းျပ ေနတဲ့ စကားသံ ေတြ အားလံုး သူ႕အာရံုမွာ အကုန္ ႐ႈပ္ေထြးလို႕.................။
"နင္နဲ႕ငါနဲ႕ ခုထက္ ကို ေစာျပီး ခ်စ္သူေတြ ျဖစ္ခဲ့ၾကရင္ ေကာင္းမယ္ ဟာ"
"နင္ငါ့ ကိုဖြင့္ မေျပာခင္ ျပီးခဲ့တဲ့ ေႏြရာသီ ေက်ာင္းပိတ္ရက္ တုန္းက တပ္ရင္းအလိုက္ ေဘာလီေဘာ ၿပိဳင္ပြဲမွာ အေဖ တို႕ တပ္ရင္း မိသားစု ေဘာလီေဘာ အဖြဲ႕မွာ ငါဝင္ၿပိဳင္ခဲ့မိတယ္...
အဲဒီ ပြဲေတြ ကို အျမဲ လိုက္ၾကည့္တတ္တဲ့ ဗိုလ္ တစ္ေယာက္က ငါ့ ကို သေဘာက် ျပီး တပ္က တပ္ရင္းမႈးေတြ တပ္ခြဲ မႈးေတြ နဲ႕ ငါ့ကို အေဖ့ဆီမွာ လာေတာင္းေတာ့ အေဖကလဲ သေဘာတူလိုက္တယ္ ငါလဲ ျငင္းစရာ မလိုပါဘူးေလ ဆိုျပီး အေဖတို႕ သေဘာပါလို႕ ေျပာလိုက္မိတယ္"
***ေက်ာင္းဆင္းလို႕ အိမ္ျပန္ခ်ိန္ ေရာက္..ခဲ့ၾကရင္ ... ငိုၾကရမွာ... မင္းေရာ ငါေရာ ဆိုင္သူကိုယ္...စီ ရွိၿပီးသားဘဝမွာ... မဆိုင္တဲ့ၾကားနွစ္ေယာက္..မနစ္..နာေလေအာင္..ဒို႕နွစ္ေယာက္.... ေပ်ာ္ရဲသလားးးးးးးးး
ဒို႕..နွစ္ေယာက္...ေပ်ာ္သင့္သလားးးးးးးးးးးးး***
ေၾသာ္ ဒီေက်ာင္းဆင္း ခ်ိန္ေလး ကေတာ့ ကိုယ္တို႕နွစ္ေယာက္ အတြက္ တကယ့္ ကို ေနာက္ဆံုး လမ္းခြဲ အခ်ိန္ျဖစ္ခဲ့ ရၿပီေပါ့...
ကိုယ့္မွာ ဆိုင္သူရယ္ ဆိုလို႕ သူေလး တစ္ေယာက္သာ ရွိခဲ့ေပမယ့္ သူေလးမွာကေတာ့ ပိုင္သူ ဆိုတာ ရွိနွင့္ေနခဲ့ ၿပီကိုး....
*** ဆုတ္လဲဆူး စားလဲ႐ူး ဒီအေျခအေနမွာ အားလံုးေမ့ၿပီး ထင္ရာ စိုင္းျပစ္လိုက္ခ်င္ ရွိၿပီးသား ခံစားခ်က္ ကိုယ္စီ ကို ဒို႕ နွစ္ေယာက္ အသိနဲ႕ ထိမ္းသိမ္း လိုက္ၾကစို႕ ****
အဲဒီ အခ်ိန္ အခိုက္အတန္႕ ေလးမွာ တကယ္ ကိုပဲ သူတို႕ နွစ္ေယာက္ အားလံုးကို ေမ့ျပီး ထင္ရာစိုင္းခ်င္တဲ့ စိတ္ေတြ ေပၚေပါက္ ခဲ့ၾကတာေပါ့ ..
ဒါေပမယ့္ သူ လဲ သူ႕မိသားစု နဲ႕ အေဖ တပ္ရင္း အရာခံဗိုလ္ ႀကီး ရဲ့ မ်က္နွာ ကို ၾကည့္ရအံုးမယ္ေလ ..
ကၽြန္ေတာ္ ကလဲ ေက်ာင္းသား အရြယ္ မဟုတ္လား........၊
စိတ္သြားတိုင္း ကိုယ္မပါ နိုင္တဲ့ အရြယ္ ေတြ ဆိုေတာ့လဲ ကၽြန္ေတာ္တို႕ နွစ္ေယာက္ တစ္ေယာက္ မ်က္နွာ တစ္ေယာက္ၾကည့္ျပီး ငိုခ်င္း ခ် ရံုကလြဲလို႕ ဘာမွ မတတ္နိုင္ခဲ့ ၾကပါဘူးေလ....၊
ဒါနဲ႕ပဲ ကၽြန္ေတာ္ တို႕ နွစ္ေယာက္ရဲ့ ရင္ထဲက ခံစားခ်က္ ကိုယ္စီကို အသိေတြ နဲ႕ ထိန္းသိမ္း ျပီး နုတ္ဆက္ ထြက္ခြာ ခဲ့ၾကရပါေတာ့တယ္..။
ကၽြန္ေတာ့္အတြက္ေတာ့ အခု လၻက္ရည္ ဆိုင္ထဲက ေဆာင္းေဘာက္စ္ ကတစ္ဆင့္ ေပၚထြက္ေနတဲ့ ခိုင္ထူးရဲ့ ဆိုင္သူ ကိုယ္စီမို႕ သီခ်င္းဟာ ကၽြန္ေတာ့္ ရဲ့ ရင္ခြင္ ကို ထိမွန္ခဲ့ေသာ သီခ်င္းတစ္ပုဒ္ ပါပဲဗ်ာ..။
ေဆာင္းေဘာက္စ္ မွ တစ္ဆင့္ ေပၚထြက္လာတဲ့ ခိုင္ထူးရဲ့ ဆိုင္သူ ကိုယ္စီ သီခ်င္းက မိုးဦးက် အျငိဳးၾကီးစြာ ရြာခ်လိုက္တဲ့ မိုးေရေတြ စုစည္းၿပီး ေတာင္က်ေခ်ာင္းေရ အျဖစ္ စီးဆင္းလာ သလို သူ႕ရဲ့ နားစည္ မွ တဆင့္ သူ႕နွလံုး သားထဲ အထိ အရွိန္အဟုန္ ျပင္းထန္စြာ စီးဆင္း ရို္က္ခတ္သြားပါတယ္...
သူ႕ေရွ႕မွာ ထိုင္ေနတဲ့ သူငယ္ခ်င္း ျဖစ္သူ ခင္ေဇာ္ ကို ၾကည့္လိုက္ေတာ့ မြန္ထရီ တစ္ရိႈက္ လဘၻက္ရည္ တစ္က်ိဳက္ နဲ႕ သီခ်င္း ကို ခံစားခ်က္မဲ့စြာ စည္းခ်က္လိုက္ေနတာကို ေတြ႕လိုက္ရတယ္...
ေအးေပါ့ေလ သူကေတာ့ စည္းခ်က္လိုက္နိုင္မွာေပါ့ သူ႕ မွာ သီခ်င္းနဲ႕ လိုက္ဖက္မယ့္ ခံစားခ်က္ ဆိုတာမွ မရွိတာကိုး ကိုယ့္မွာသာ မေထြးနုိင္ မအန္ နိုင္တဲ့ ခံစားခ်က္ေတြကို ခါးသီးစြာ ႀကိတ္မွိတ္ မ်ိဳခ်လို႕............
တုိက္ဆိုင္ခ်က္ ကလဲ ကမ္းကုန္ ေရာ ဒီေန႕မွ ရလာတဲ့ ခံစားခ်က္ ကို သူငယ္ခ်င္း ျဖစ္သူကို ရင္ဖြင့္မယ္ဟဲ့ ရယ္လို႕ လဘၻက္ရည္ဆိုင္ ေခၚလာမိခါမွ ဒီ သီခ်င္း နဲ႕လာတိုး ေနတယ္.....
“ေဟ့ေရာင္ ခင္ေဇာ္”
“ေဟ”
“မင္းဒီသီခ်င္း ကို ဘယ္လို ခံစားရလဲ” ?
“မဆိုးပါဘူး ေကာင္းသားပဲ”
ေမးတစ္ခြန္း ေျဖတစ္ခြန္း အၿပီး မွာေတာ့ စကားဝိုင္း က တိတ္ဆိတ္ျခင္း သာ ဖံုးလႊမ္းသြား ၿပီး ကၽြန္ေတာ့္ ရဲ့ စိတ္ေတြ က လြန္ခဲ့ေသာ ရွစ္နာရီ အခ်ိန္ ကို ျပန္လည္ ေရာက္ရွိသြား ပါေတာ့တယ္..။
ဒီေန႕ ေက်ာင္းလႊတ္ ခ်ိန္ သူေလး ကို သူမ ရဲ့ အမ က လာႀကိဳေနတယ္.....
ေနာက္ေတာ့ ေအးေဆး စကားေျပာရေအာင္ ဆိုလို႕ ကၽြန္ေတာ္ တို႕ နွစ္ေယာက္ အျမဲ ထိုင္ေနက် လၻက္ရည္ ဆိုင္ ကို သြားျပီး စားပြဲဝိုင္းမွာ ထိုင္မိတယ္ ဆိုရင္ပဲ............
"ေမာင္ေလးနဲ႕ အမ ညီမေလး နဲ႕ ခ်စ္သူ ေတြ ျဖစ္ေနၾကတယ္ လို႕ အမ ညီမ ကေျပာတယ္"
သူမ နဲ႕ အတူ ပါလာတဲ့ သူမ ရဲ့ အမ က စကား စလိုက္တယ္...
ေအာ္ ခ်စ္ရတဲ့ သူေလး က အမ ကိုေတာင္ ပြင့္ပြင့္လင္းလင္း ေျပာထားၿပီးၿပီ ကိုး ကၽြန္ေတာ္ ရင္ထဲမွာ ၾကည္ႏူး သြားတယ္...
ဒါေမမယ့္ ၾကည္ႏူးမႈ က ခ်က္ခ်င္း ဆိုသလို ပဲ သူမ အမ ဆီက ဆက္လက္ ထြက္ေပၚလာတဲ့ စကားေၾကာင့္ ဆပ္ျပာ ဗူေဘာင္း ေလး တစ္ခုလို ေပါက္ကြဲ ေၾကမြ သြားတယ္...။
"ေနာက္ လာမယ့္ တနဂၤေႏြ ေန႕ သူလက္ထပ္ရေတာ့မယ္"
ဒီေနာက္ေတာ့ ေမာင္ေလး တို႕ ေအးေအး ေဆးေဆး ေျပာၾကေနာ္ ဆိုၿပီး တစ္ျခား စားပြဲ တစ္လံုးမွာ သြားထိုင္ေနတဲ့ သူမရဲ့ အမ ၊ ခ်စ္သူေလး ရဲ့ တသြင္သြင္ က်ဆင္း ေနတဲ့ မ်က္ရည္ေတြ သူ႕ကို ရွင္းျပ ေနတဲ့ စကားသံ ေတြ အားလံုး သူ႕အာရံုမွာ အကုန္ ႐ႈပ္ေထြးလို႕.................။
"နင္နဲ႕ငါနဲ႕ ခုထက္ ကို ေစာျပီး ခ်စ္သူေတြ ျဖစ္ခဲ့ၾကရင္ ေကာင္းမယ္ ဟာ"
"နင္ငါ့ ကိုဖြင့္ မေျပာခင္ ျပီးခဲ့တဲ့ ေႏြရာသီ ေက်ာင္းပိတ္ရက္ တုန္းက တပ္ရင္းအလိုက္ ေဘာလီေဘာ ၿပိဳင္ပြဲမွာ အေဖ တို႕ တပ္ရင္း မိသားစု ေဘာလီေဘာ အဖြဲ႕မွာ ငါဝင္ၿပိဳင္ခဲ့မိတယ္...
အဲဒီ ပြဲေတြ ကို အျမဲ လိုက္ၾကည့္တတ္တဲ့ ဗိုလ္ တစ္ေယာက္က ငါ့ ကို သေဘာက် ျပီး တပ္က တပ္ရင္းမႈးေတြ တပ္ခြဲ မႈးေတြ နဲ႕ ငါ့ကို အေဖ့ဆီမွာ လာေတာင္းေတာ့ အေဖကလဲ သေဘာတူလိုက္တယ္ ငါလဲ ျငင္းစရာ မလိုပါဘူးေလ ဆိုျပီး အေဖတို႕ သေဘာပါလို႕ ေျပာလိုက္မိတယ္"
***ေက်ာင္းဆင္းလို႕ အိမ္ျပန္ခ်ိန္ ေရာက္..ခဲ့ၾကရင္ ... ငိုၾကရမွာ... မင္းေရာ ငါေရာ ဆိုင္သူကိုယ္...စီ ရွိၿပီးသားဘဝမွာ... မဆိုင္တဲ့ၾကားနွစ္ေယာက္..မနစ္..နာေလေအာင္..ဒို႕နွစ္ေယာက္.... ေပ်ာ္ရဲသလားးးးးးးးး
ဒို႕..နွစ္ေယာက္...ေပ်ာ္သင့္သလားးးးးးးးးးးးး***
ေၾသာ္ ဒီေက်ာင္းဆင္း ခ်ိန္ေလး ကေတာ့ ကိုယ္တို႕နွစ္ေယာက္ အတြက္ တကယ့္ ကို ေနာက္ဆံုး လမ္းခြဲ အခ်ိန္ျဖစ္ခဲ့ ရၿပီေပါ့...
ကိုယ့္မွာ ဆိုင္သူရယ္ ဆိုလို႕ သူေလး တစ္ေယာက္သာ ရွိခဲ့ေပမယ့္ သူေလးမွာကေတာ့ ပိုင္သူ ဆိုတာ ရွိနွင့္ေနခဲ့ ၿပီကိုး....
*** ဆုတ္လဲဆူး စားလဲ႐ူး ဒီအေျခအေနမွာ အားလံုးေမ့ၿပီး ထင္ရာ စိုင္းျပစ္လိုက္ခ်င္ ရွိၿပီးသား ခံစားခ်က္ ကိုယ္စီ ကို ဒို႕ နွစ္ေယာက္ အသိနဲ႕ ထိမ္းသိမ္း လိုက္ၾကစို႕ ****
အဲဒီ အခ်ိန္ အခိုက္အတန္႕ ေလးမွာ တကယ္ ကိုပဲ သူတို႕ နွစ္ေယာက္ အားလံုးကို ေမ့ျပီး ထင္ရာစိုင္းခ်င္တဲ့ စိတ္ေတြ ေပၚေပါက္ ခဲ့ၾကတာေပါ့ ..
ဒါေပမယ့္ သူ လဲ သူ႕မိသားစု နဲ႕ အေဖ တပ္ရင္း အရာခံဗိုလ္ ႀကီး ရဲ့ မ်က္နွာ ကို ၾကည့္ရအံုးမယ္ေလ ..
ကၽြန္ေတာ္ ကလဲ ေက်ာင္းသား အရြယ္ မဟုတ္လား........၊
စိတ္သြားတိုင္း ကိုယ္မပါ နိုင္တဲ့ အရြယ္ ေတြ ဆိုေတာ့လဲ ကၽြန္ေတာ္တို႕ နွစ္ေယာက္ တစ္ေယာက္ မ်က္နွာ တစ္ေယာက္ၾကည့္ျပီး ငိုခ်င္း ခ် ရံုကလြဲလို႕ ဘာမွ မတတ္နိုင္ခဲ့ ၾကပါဘူးေလ....၊
ဒါနဲ႕ပဲ ကၽြန္ေတာ္ တို႕ နွစ္ေယာက္ရဲ့ ရင္ထဲက ခံစားခ်က္ ကိုယ္စီကို အသိေတြ နဲ႕ ထိန္းသိမ္း ျပီး နုတ္ဆက္ ထြက္ခြာ ခဲ့ၾကရပါေတာ့တယ္..။
ကၽြန္ေတာ့္အတြက္ေတာ့ အခု လၻက္ရည္ ဆိုင္ထဲက ေဆာင္းေဘာက္စ္ ကတစ္ဆင့္ ေပၚထြက္ေနတဲ့ ခိုင္ထူးရဲ့ ဆိုင္သူ ကိုယ္စီမို႕ သီခ်င္းဟာ ကၽြန္ေတာ့္ ရဲ့ ရင္ခြင္ ကို ထိမွန္ခဲ့ေသာ သီခ်င္းတစ္ပုဒ္ ပါပဲဗ်ာ..။
